ROZDZIAŁ 30 "Poszukiwań ciąg dalszy!"

Ekhem! To czytam...
"Grupa studentów przechadzających się po lasie dostrzegła dwa dziwne znaki wyryte na starym drzewie.
-Zdziwiliśmy się tym że ktoś tu był.-Mówi jeden ze studentów Marley Green.
Po głębszych oględzinach okazało się że na drzewie wyryte były Algiz i Nauthiz.
-To nie pierwszy przypadek kiedy spotykamy te runy. Okazuje się że można je tutaj często spotkać.-Przyznaje burmistrz June-Lake.
Rzeczywiście okazuje się że te dwa znaki są popularne w śród tutejszych ludzi.
-Znaki zaczęły ostatnio pojawiać się coraz częściej. Nie ma się jednak czego obawiać, prawdopodobnie to tylko wygłupy młodzieży.-Zapewnia psycholog Artur Korn.
Ludność w mieście zaczyna jednak panikować kiedy znaki można dostrzec na każdym kroku.
-Martwię się że to może nie być przejściowa moda, a znak jakichś okultystów.-Przyznaje Anna Harley-samotna matka trójki dzieci.
-Możemy zapewnić że to tylko tymczasowa moda na runy! Za kilka tygodni wszystko ucichnie.-Zapewnia tutejszy komendant policji.
Jednak okazuje się że to dopiero początek. Coraz więcej młodzieży interesuje się tymi runami.
Z tego powodu pani burmistrz postanowiła sprawdzić znaczenie znaków.
-Stwierdziłam że tak będzie najlepiej ponieważ będziemy wiedzieli z czym mamy do czynienia.-Mówi kobieta.
Okazuje się że znaki te są dobrymi runami zapewniają one:

-Instynkt

-Ochronę

-Bezpieczeństwo

-męstwo

-wytrzymałość

-cierpliwość

-dyscyplinę

oraz uważność.

-Wiedziałem że nie ma czego się obawiać za kilka dni wszystko powinno powrócić do normy-Powtarza psycholog Artur Korn.

Tak jak mówił pan Artur wszystko powraca do normy, a znaki spotykane są coraz rzadziej."

Dobra...czegoś się dowiedziałam, ale...gdzie jest to drzewo? Hmm...o! Mam coś!

"Drzewo o którym wspomnieli studenci przed zniszczeniem było pomnikiem przyrody."

Ok, teraz tylko potrzebuję mapy pomników przyrody w June-Lake z tamtego okresu...kiedy to było?

Z tym pytaniem wróciłam do domu i w internecie znalazłam to czego szukałam. Czyli mapa turystyczna June-Lake sprzed ok.4 lat.

Jako że było po 20:00 stwierdziłam że położę się spać.

-Alice! Kolacja!-Usłyszałam krzyk ciotki dochodzący z jadalni.

-Już idę!-Odkrzyknęłam i zeszłam na dół.

-Co na kolację?-Zapytałam siadając przy stole

-spaghetti.-Odpowiedziała kobieta stawiając miskę z makaronem przede mną.

-Super!-Uśmiechnęłam się i zabrałam za jedzenie. Po chwili przy stole zasiadła reszta domowników i też zaczęli jeść.

Po obiadokolacji wróciłam do siebie i stwierdziłam że po całym dniu szukania informacji o drzewie z mojej wizji wypadałoby wziąć prysznic.

Poszłam więc do łazienki i zrzuciłam z siebie ciuchy, weszłam do kabiny prysznicowej i odkręciłam wodę.

Wyregulowałam ją i zaczęłam namaczać swoje ciało, potem umyłam się moim brzoskwiniowym żelem (uważając na usztywniacz na żebrach).

Czysta i pachnąca wyszłam z pod prysznica i wróciłam do swojego pokoju.

Potem z szafy wygrzebałam coś w czym mogłam spać

(fotka)

Ubrana w "piżamę" rzuciłam się na łóżko z zamiarem zaśnięcia...jednak nie mogłam....chciałam iść pod to drzewo i zobaczyć ja na własne oczy, ale z drugiej strony jest środek nocy...powinnam spać...

Zakryłam więc głowę poduszką...dobra, idę.

Wstałam i podeszłam do szafy i wygrzebałam z niej pierwsze lepsze spodnie

(fotka)

potem po cichu zeszłam na dół i założyłam glany.

Stwierdziłam że jako że jest już po północy to założę moją skórę.

Jak najciszej wyszłam z domu i z mapą w ręku ruszyłam przed siebie

OK. GODZINY PÓŹNIEJ

Chodziłam po lesie już dość długo powoli traciłam nadzieję na znalezienie czegokolwiek.

Zapatrzona w mapę szłam przed siebie

-Au!-Uderzyłam się głową w drzewo.

Podniosłam się i otrzepałam. Spojrzałam na przyczynę mojego upadku

-Bingo!-Krzyknęłam kiedy zorientowałam się że to to drzewo z wizji.

Tylko...co teraz? Przejechałam palcem po wyżłobionych runach, a te zaczęły świecić dziwnym, żółtym światłem

-Co do...?-Zaczęłam zdezorientowana, kiedy runy zaczęły zmienić swoje położenie i ułożyły się w strzałkę skierowaną ku ziemi.

-Ale...jak?-Zapytałam nie wiedząc co mam o tym myśleć.

Stwierdziłam że jedyne co mogę to kopać w tym miejscu...ale problem w tym że nie mam czym kopać...hmm...spróbuję rękoma. Stwierdziłam, ale jak myślałam był to zły pomysł.

Już po paru minutach ręce były zdarte...

-I co teraz?-Przydała by mi się jakaś łopata...wiem! Gdzieś niedaleko widziałam opuszczony magazyn! Może tam coś znajdę! Jak pomyślałam tak zrobiłam i pobiegłam w tamtym kierunku...

*

Rozdział nie zbyt długi, ale zawsze coś. Może jakieś podejrzenia co do opuszczonego magazynu? (kiedyś już o takim pisałam, ale cii! Nie zaprzeczam że to może być zupełnie inne miejsce!)

Mam nadzieję że pamiętacie że dzisiaj dzień mamy! ;)

Ja mojej z tej okazji kupiłam czerwoną różę i wisiorek z czarnym serduszkiem...a jak już jestem w temacie to pochwalę się że moja mama słucha rocka :D

To ona zaraziła mnie miłością do takiej muzyki! :)

PS. Wchodźcie do Eski (uwaga blog z opowiadaniem Eskimoski jest tymczasowo zawieszony)

PPS. Zna ktoś jakiś fajny film? Nie wiem co obejrzeć, a mam ochotę na coś dobrego...